(၁)

၁၉၉၀ ၀န္းက်င္ကာလ ကမၻာတစ္၀န္းရွိ ဆုိရွယ္လစ္အုပ္စုမ်ား တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြက်ခဲ့ သည့္အခ်ိန္ တြင္ ႏုိင္ငံေရးအကဲခတ္တုိ႔၏ မ်က္လုံးမ်ားမွာ တရုတ္အေပၚ အာရုံအက်ဆုံးျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ဆုိဗီယက္ျပည္ ေထာင္စုၿပဳိလဲၿပီးေနာက္ ဆုိရွယ္လစ္ကမၻာ၏ မဟာအင္အားႀကီးတစ္ႏုိင္ငံျဖစ္ေသာ တရုတ္ကေရာ ဘယ္ ေတာ့ၿပဳိက်သြားေလမလဲဆုိသည့္ေမးခြန္းမွာ ႏုိင္ငံေရးကဲခတ္မ်ားၾကား အပ္ေၾကာင္းထပ္ခဲ့သလုိ တာက်ဳိး က်သလုိထြက္ေပၚလာေသာ ထင္ျမင္ခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ႔မွာလည္း ဆုိဗီယက္ၿပီးတရုတ္ဟု ဆုိၾကသည္။

      ထုိသုိ႔ေသာ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားက ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္း တရုတ္ေခတ္သစ္ေခါင္းေဆာင္ တိတ္ေရွာင္ဖိန္၏ "ေၾကာင္ဆုိတာျဖဴျဖဴ၊မဲမဲ ၾကြက္ခုတ္တတ္ဖုိ႔ပဲလုိတယ္"ဆုိသည့္ အေတြးအေခၚက  သက္ေသျပခဲ့သည္။

      တိတ္ေရွာင္ဖိန္၏ "ခ်မ္းသာတာဟာေကာင္းတယ္"ဆုိသည့္အယူအဆမွသည္ ေရွ႕သုိ႔တလူလူတက္ လာေသာတရုတ္ႏုိင္ငံသည္ ယခုအခါမွာေတာ့ အေတာ္အတန္ျပည့္စုံၾကြယ္၀ေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဆီသုိ႔ ရည္ မွန္းခ်က္ထားႏုိင္ခဲ့ေလၿပီ။

      ၁၉၇၈ခုႏွစ္၊တိန္႔ေရွာင္ဖိန္အာဏာရလာ၊၁၁ႀကိမ္ေျမာက္ ပါတီကြန္ဂရက္ တတိယအႀကိမ္စုံညီ အစည္းအ၀းၿပီးေနာက္ တံခါးဖြင့္ေပၚလစီစတင္ေဖာ္ေဆာင္ ခ်ိန္မွ၂၀၁၆ခုႏွစ္အထိေရတြက္လုိက္လွ်င္ စုစု ေပါင္း၃၈ႏွစ္။၃၈ႏွစ္တာခရီးလမ္းမွာ ပန္းခင္းလမ္းေပၚ သက္ေသာင့္သက္သာ ေလဟုန္စီးခဲ့ရေသာ ခရီး လမ္းေတာ့မဟုတ္။တကယ့္ကုိၾကမ္းလုိက္မယ္ဆုိသည့္ ခရီးၾကမ္း။ထုိခရီးၾကမ္း၏အဓိကပ့ဲကုိင္ရွင္မွာ တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ထုိခရီးၾကမ္း၏လမ္းျပေျမပုံမွာ တရုတ္ထူးျခားခ်က္၀ိေသသပါေသာဆုိရွယ္လစ္စနစ္ပင္ျဖစ္ သည္။

      တရုတ္ကုိ သင္ျငင္းခ်င္ျငင္းခြင့္ရွိသည္။တရုတ္ႏုိင္ငံ၏လူ႕အခြင့္အေရးႏွင့္ဒီမုိကေရစီအေပၚ သင္ ေမးခြန္းထုတ္ႏုိင္သည္။သုိ႔ေသာ္၊တရုတ္၏တည္ၿငိမ္မႈကုိေတာ့ သင္ျငင္းလုိ႔မရ။ကမၻာ့ဒုတိယစီးပြားေရးအင္ အားႀကီးႏုိင္ငံအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိေနျခင္းကုိေတာ့ ျငင္းမရ။

      ထုိသုိ႔ျငင္းမရေသာ ယေန႔တရုတ္ျပည္သုိ႔ေရာက္ေအာင္ ေလွ်ာက္ခဲ့ရာခရီးၾကမ္းတြင္ တရုတ္ႏုိင္ငံ၏ ႏုိင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈကအေထာက္အပံ့ေကာင္းတစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္။တရုတ္ႏုိင္ငံဆီသုိ႔ ကမာၻအရပ္ရပ္မွႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈမ်ား အလုအယက္တုိး၀င္လာေအာင္ တရုတ္၏ႏုိင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မ ႈက ဆြဲေဆာင္မႈႀကီးခဲ့သည္ ။ေရာက္ရွိလာေသာႏဳိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈမ်ားအတြက္ အလုပ္လုပ္ခ်င္ကုိင္ခ်င္စိတ္ႀကီးေသာ အလုပ္ေမွ်ာ္ ေနေသာ ႏုိင္ငံသားမ်ားကလည္း အဆင္သင့္။ဒီေနရာမွာ မျဖစ္မေနထပ္ျဖည့္ေျပာရမွာက တရုတ္လူမ်ဳိးတုိ႔၏ စရုိက္လကၡဏာျဖစ္သည္။ တရုတ္ႏုိင္ငံသားမွမဟုတ္၊တရုတ္လူမ်ဳိးေဟ့ဆုိလွ်င္ အလုပ္ကုိႀကဳံးရုန္းလုပ္ဖုိ႔ရာ ဘယ္ေတာ့မွ၀န္မေလးသလုိ သူတုိ႔၏ေသြးသားထဲမွာပင္ ခ်မ္းသာခ်င္စိတ္က အျပည့္။ယင္းသုိ႔ေသာစရုိက္ လကၡဏာသည္လည္း ယေန႔တရုတ္ျပည္အေျခအေနသုိ႔ေရာက္ေအာင္တြန္းတင္ေပးေသာ အဓိကေမာင္းႏွင္ အားတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။

      ေနာက္ထပ္အေရးႀကီးေသာ အေထာက္အပံ့ေကာင္းတစ္ခုမွာ တရုတ္ႏုိင္ငံတြင္း အစုိးရအဆက္ ဆက္ေျပာင္းလဲသြားေသာ္လည္း မူ၀ါဒမေျပာင္းလဲျခင္းပင္ျဖစ္သည္။တရုတ္ေခါင္းေဆာင္အဆက္ဆက္ကုိ ၾကည့္လွ်င္ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းမ်ားအေပၚ ေခါင္းေဆာင္သစ္မ်ားက အပုပ္ခ်ထုိးႏွက္ေျမလွန္ဖယ္ရွားျခင္း မ်ဳိးအလ်င္းမရွိခဲ့သလုိ ယခင္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ပ်ဳိးထားခဲ့ေသာမူ၀ါဒမ်ဳိးေစ့ကုိ ေခါင္းေဆာင္သစ္မ်ားကဆက္ ခံကာ ဆန္းသစ္တီထြင္ျခင္းနည္းလမ္းကုိ အစဥ္အဆက္က်င့္သုံးခဲ့ျခင္းက ထူးျခားခ်က္ျဖစ္သည္။ယ ေန႔တုိင္ တရုတ္ႏုိင္ငံေတာ္၏ေခတ္သစ္ဖခင္ႀကီးျဖစ္ေသာ ေမာ္စီတုန္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အေလးအျမတ္ထား ဆဲျဖစ္သည္။ဆုိဗီယက္ျပည္ေထာင္စုဆုိလွ်င္ စတာလင္ကုိပုဂဳိလ္ကုိးကြယ္မႈအႀကီးအက်ယ္ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ခရူးေရွာ့သည္ စတာလင္ေသၿပီးေနာက္တစ္ရက္မွာပင္ စတာလင္အပုပ္ခ်ပြဲကုိ အႀကီးအက်ယ္ဆင္ႏႊဲ ကာ ဆုိဗီယက္သမုိင္းစာမ်က္ႏွာထက္မွ စတာလင္အားဖယ္ရွားခဲ့ သည္။ ထားေတာ့။

(၂)

      ကမၻာရုပ္သြင္က ထုိသုိ႔ေသာအေျခအေနမ်ဳိးဆုိေတာ့ ႏွစ္စဥ္ပံမွန္က်င္းပၿမဲျဖစ္ေသာ တရုတ္ျပည္လုံး ဆုိင္ရာျပည္သူ႔ကြန္ဂရက္အေပၚ ႏုိင္ငံတကာ၏စိတ္၀င္စားမႈမွာ ပုိျမင့္တက္လာခဲ့သည္။၂၀၁၇ခုႏွစ္မတ္လ၅ ရက္ေန႔၊၁၂ႀကိမ္ေျမာက္ တရုတ္ျပည္လုံးဆုိင္ရာျပည္သူ႔ကြန္ဂရက္ ပဥၥမအႀကိမ္အစည္းအေ၀းသုိ႔ ႏုိင္ငံေတာ္ ေကာင္စီ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္လီေခ့ခ်န္က အစုိးရလုပ္ငန္းအစီရင္ခံစာကုိတင္သြင္းခဲ့သည္။

      ယင္းအစီရင္ခံစာမွာ ၂၀၁၆ခုႏွစ္အစုိးရ၏ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ၂၀၁၇ခုႏွစ္ အစုိးရေဆာင္ရြက္ မည့္အစီအစဥ္တုိ႔ကုိ ျပည္သူ႔ကြန္ဂရက္မွတစ္ဆင့္ျပည္သူထံတင္ျပျခင္းျဖစ္သည္။

      ၂၀၁၆ခုႏွစ္ဆုိသည္မွာ တစ္ကမၻာလုံး၏စီးပြားေရးအက်ဘက္သုိ႔ေရာက္ခဲ့ေသာႏွစ္ျဖစ္သည္။ေျပာရ လွ်င္ ၂၀၁၆ခုႏွစ္တစ္ကမၻာလုံး၏စီးပြားေရးမွာ ရုတ္တရက္ဇက္ႀကဳိးသတ္လုိက္သလုိ တုံ႔ဆုိင္းသြားခဲ့သည္။ ထုိသုိ႔ေသာ၂၀၁၆ခုႏွစ္တြင္ တရုတ္၏စီးပြားေရးတုိးႏႈန္းမွာ ၆.၇ရာခုိင္ႏႈန္းရွိခဲ့ၿပီး ကမာၻတစ္၀န္းမွ ႏုိင္ငံအသီး သီးတုိ႔၏စီးပြားေရးတုိးတက္ႏႈန္းႏွင့္ခ်ိန္ထုိးၾကည့္ပါက ပထမတန္းစားအဆင့္တြင္ရွိခဲ့သည္ဟု အစီရင္ခံ၌ ေဖာ္ျပထားသည္။

      ၂၀၁၆ခုႏွစ္၊ၿမဳိ႕ျပတြင္ အလုပ္အကုိင္ေနရာတုိးမႈမွာလ်ာထားသည္ထက္ပုိေကာင္းကာ အလုပ္အ ကုိင္ေနရာ၁၃သန္း၁သိန္း၄ေသာင္းတုိးလာ။အဆင့္ျမင့္နည္းပညာလုပ္ငန္းႏွင့္အေထြေထြအသုံးအေဆာင္ ပစၥည္းထုတ္လုပ္မႈ လုပ္ငန္းမ်ား လ်င္ျမန္စြာတုိးတက္လာ။စားသုံးသူတုိ႔၏၀င္ေငြတုိးႏႈန္း ၆.၃ရာခုိင္ႏႈန္းရွိ။ ေက်းလက္ေန ဆင္းရဲသူဦးေရကုိ၁၂သန္း၄ေသာင္း ေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္ခဲ့။စသျဖင့္ အစီရင္ခံစာတြင္ေဖာ္ျပပါရွိ သည္။

      ၂၀၁၆ခုႏွစ္အစုိးရလုပ္ငန္းအစီရင္ခံစာအရေရာ ယခင့္ယခင္ႏွစ္မ်ား၏တရုတ္ျပည္ဖြံ႔ၿဖဳိးမႈအေျခအ ေနအရေရာ ၾကြယ္၀လွသည့္ေစ်းကြက္စီးပြားေရးအေတြ႔အႀကဳံမ်ားအရပါ သိသာေသာစီးပြားေရးက်ဆင္း မႈ အဆင့္သုိ႔ ေရာက္ရန္ရာခုိင္ႏႈန္းနည္းသည္မွာအမွန္ျဖစ္သည္။သုိ႔ေသာ္၊ကမၻာ႔နံပါတ္တစ္အဆင့္ စီးပြားေရး အင္အားႀကီးႏုိင္ငံအျဖစ္သုိ႔ အေရာက္လွမ္းဖုိ႔ဆုိလွ်င္ေတာ့ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္စိန္ေခၚမႈမ်ားက အေသအ ခ်ာရွိေနပါသည္။

(၃)

      ႏုိင္ငံေရးမုိးသက္မုန္တုိင္းမ်ားကင္းစင္သြားၿပီးေနာက္ ၁၉၇၈ခုႏွစ္ တိတ္ေရွာင္ဖိန္တက္လာသည့္အခ်ိန္မွစတင္ကာ ခ်မ္းသာလွ်င္ၿပီးေရာဆုိသည့္စိတ္ျဖင့္ လက္ကုန္ေမာင္းႏွင္ ခဲ့သည္။သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာလူဦးေရကုိထမ္းပုိးထားရၿပီး ဆင္းရဲမႈမွာလည္းေဒါင္ေဒါင္ျမည္ေနေသာ တိတ္ေရွာင္ဖိန္ေခတ္တရုတ္ျပည္မွာ ခ်မ္းသာဖုိ႔အေရး ခ်မ္းသာရန္မွတစ္ပါး အျခားမည္သည့္အရာကုိမွ် ထည့္မေတြးႏုိင္ခဲ့ေပ။တရားနည္းလမ္းက်၊မက်ဆုိသည္ကုိ ေခါင္းထဲမထည့္အား။ပတ္၀န္းက်င္ညစ္ညမ္းမႈ ဆုိသည္ကုိေခါင္းထဲမထည့္အား။တရုတ္ျပည္သုိ႔ ျပည္ပရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈမ်ား ဒလေဟာစီးလာဖုိ႔ကုိသာ အဓိက ထားခဲ့သည္။တိတ္ေရွာင္ဖိန္တစ္ေခတ္၊က်န္ဇီမင္း၊ဟူက်င္းေတာင္။

      တရုတ္ႏုိင္ငံေတာ္ဥကၠဌအျဖစ္ ရွီက်င့္ဖိန္ နန္းစုိက္ခ်ိန္သုိ႔ေရာက္လာသည့္အခါ တရုတ္၏စီးပြားေရး ခြန္အားကုိတစ္ကမၻာလုံးက ေလးစားရေသာအဆင့္ဆီသုိ႔ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ေနာက္တစ္မ်ဳိးဆုိရေသာ္၊ နဖူးမွေခၽြးေျခမအထိက်လာသည့္တုိင္ အလုပ္မေရြးသိမ္းက်ဳံးလုပ္ကုိင္ခဲ့ေသာအေျခအေနမွ အေမာေျဖရ ေကာင္းမွန္း၊ရွာခဲ့သမွ်ေငြျဖင့္ ဇိမ္ခံရေကာင္းမွန္း ျပည္သူအမ်ားသိရွိခံစားလုိေသာအေျခအေနဆီသုိ႔ ေရာက္ ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။အထူးသျဖင့္ ပညာေရးအသိၾကြယ္ေသာလူလတ္တန္းစားအလႊာ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ႀကီးထြားေနေသာတရုတ္ၿမဳိ႕ျပ၌ ေနထုိင္ၾကသူမ်ားမွာက်န္းမာေရးကုိထိခုိက္ေစေသာ၊ေနလုိ႔ထုိင္လုိ႔အဆင္ မေျပေသာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ယုိယြင္းမႈေၾကာင့္ျဖစ္သည့္ မီး ခုိးျမဴမ်ားအေပၚ ေမးခြန္းထုတ္လာၾကသည္။

      စာေရးသူကုိယ္တုိင္ ပီကင္းတြင္၂ႏွစ္တာေနထုိင္ခဲ့ဖူးေလေတာ့ ေဆာင္းကာလ မီးခုိးျမဴမ်ားေၾကာင့္ ေမွာင္ရီ၀ိုးတ၀ါးျဖစ္ေနမႈကုိ ေကာင္းေကာင္းသိရွိခဲ့သည္။သုညဒီဂရီေအာက္အေအး၏ဒဏ္ကုိခုခံဖုိ႔ရာ ကုတ္ အက်ၤီထူထူ၊ေဘာင္းဘီထူထဲထဲ။မီးခုိးျမဴမ်ားရစ္သုိင္းထားေသာေလကုိ အတတ္ႏုိင္ဆုံးျငင္းပယ္ႏုိင္ဖုိ႔ရာ ႏွာ ေခါင္းစည္းကုိယ္စီျဖင့္ မေျပးရုံတမယ္ သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္ေနၾကျခင္းမွာ ပီကင္းၿမဳိ႕၏ေဆာင္းဖက္ရွင္တစ္ခု ပင္ျဖစ္သည္။ပီကင္းၿမဳိ႕ႏွင့္မီးခုိးျဖဴျပႆနာမွာ ပီကင္းၿမဳိ႕သူၿမဳိ႕သားမ်ားတင္မကဘဲ ပီကင္းၿမဳိ႕ရွိႏုိင္ငံျခား သားမ်ားပါ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ရေသာျပႆနာျဖစ္သည္။မီးခုိးျမဴမွာ ျပည္သူမ်ားတုိက္ရုိက္ထိေတြ႔ခံစား ရေသာ ပတ္၀န္းက်င္ညစ္ညမ္းမႈျပႆနာ။ျပည္သူအမ်ား တုိက္ရုိက္ထိေတြ႔ရျခင္းမရွိေသာ သဘာ၀ပတ္၀န္း က်င္ယုိယြင္းမႈမွာ မည္မွ်ရွိေသးသလဲေတာ့မသိ။မတ္လ၅ရက္ေန႔ကက်င္းပေသာ ၁၂ႀကိမ္ေျမာက္တရုတ္ ျပည္လုံးဆုိင္ရာျပည္သူ႔ကြန္ဂရက္ပဥၥမအႀကိမ္အစည္းအေ၀းတြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္လီေခ့ခ်န္တင္သြင္းေသာ အစုိး ရလုပ္ငန္းအစီရင္ခံစာထဲ၌လည္း သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ညစ္ညမ္းမႈအေျခအေနဆုိးရြားေနေသးေၾကာင္းအ ထူးသျဖင့္ ေဒသအခ်ဳိ႕တြင္ ဆုိးရြားသည့္ေလထုညစ္ညမ္းမႈအႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ပြားေနသျဖင့္ ျပဳျပင္ေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကုိ တစ္ဆင့္တုိးအားျဖည့္ေဆာင္ရြက္ရန္လုိအပ္သည္ဟု ေဖာ္ျပပါရွိသည္။

      ထုိ႔ျပင္ ၂၀၁၇ခုႏွစ္အတြင္းအေလးထားေဆာင္ရြက္မည့္ လုပ္ငန္းမ်ားထဲတြင္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေရးႏွင့္ျပဳျပင္ေရးကုိအားျဖည့္ေဆာင္ရြက္မည္။အျပာေရာင္ေကာင္းကင္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ ေရွာက္ေရးကုိ ျပတ္ျပတ္သားသားေဆာင္ရြက္မည္ဟု လီေခ့ခ်န္ကဆုိသည္။

      သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးလုပ္ငန္းကုိယခု ၂၀၁၇ခုႏွစ္မွအေလးထားေဆာင္ရြက္မည္ ေတာ ့မ ဟုတ္။ႏွစ္စဥ္အေလးထားေဆာင္ရြက္ေနက်လုပ္ငန္းရပ္ျဖစ္သည္။အထူးသျဖင့္ တရုတ္ႏုိင္ငံေတာ္ ဥကၠဌအျဖစ္ ရွီက်င့္ဖိန္တာ၀န္ယူသည့္အခ်ိန္မွစတင္ကာ ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးလုပ္ငန္းကုိ မဟာဗ်ဴ ဟာေျမာက္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သလုိ မီးခုိးျမဴကဲ့သုိ႔ေသာ ေလထုညစ္ညမ္းမႈမွာ ယေန႔တုိင္ လူေျပာမ်ားသည့္အ ဆင့္မွေလ်ာ့မက်ေသးသည္မွာလည္းအထင္အရွားျဖစ္သည္။တရုတ္၏အနာဂတ္အိပ္မက္ျဖစ္ေသာ အေတာ္ အ တန္ခ်မ္းသာေသာလူ႔အဖြဲ႔အစည္းဆုိသည္မွာ ေငြေၾကးၾကြယ္၀ခ်မ္းသာျခင္းတင္မက ပတ္၀န္းက်င္ညစ္ ညမ္းမႈကင္းၿပီးေနေပ်ာ္ေသာၿမဳိ႕ႀကီးမ်ားျဖစ္တည္လာေရးသည္လည္းတြဲ၍ပါ၀င္သည္ဟုျမင္၏။ထုိ႔ေၾကာင့္ တရုတ္ႏုိင္ငံ၏ရင္အုံတြင္စုိက္၀င္ေနေသာ ပတ္၀န္းက်င္ညစ္ညမ္းမႈတည္းဟူသည့္ထုိဆူးတစ္ေခ်ာင္းကုိ လုံး ၀ဖယ္ရွားႏုိင္ေရးမွာ တရုတ္၏အနာဂတ္အတြက္ အေရးႀကီးေသာစိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ပင္ျဖစ္သည္။

      တရုတ္ႏဳိင္ငံေတာ္စီးပြားေရးေတာင့္တင္းလာျခင္းႏွင့္ေနာက္ထပ္ရရွိလုိက္ေသာ ဆူးတစ္ေခ်ာင္းက လည္းရွိေနျပန္ေသးသည္။ယင္းမွာ အဂတိလုိက္စားမႈျပႆနာပင္ျဖစ္သည္။တရုတ္ႏုိင္ငံေတာ္ ခ်မ္းသာ လာ ျခင္းႏွင့္အတူ ခ်မ္းသာျခင္းဒဏ္မခံႏုိင္ေသာ တစ္ကုိယ္ေတာ္ေကာင္းစားေရးအေခ်ာင္သမား၀ါဒမွာလည္း တ ရုတ္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းၾကား နက္ရႈိင္းစြာအျမစ္တြယ္လာခဲ့သည္။ဘယ္ေလာက္ထိအျမစ္တြယ္ခဲ့သလဲဆုိ တ ရုတ္ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ပုိင္းအထိပင္ ျခစားမႈျဖင့္အေရးယူခံရေၾကာင္း သတင္းမ်ားကုိၾကည့္ျခင္း အားျဖင့္သိ သာပါသည္။ရွီက်င့္ဖိန္လက္ထက္တြင္ က်ားကုိလည္းတုိက၊္ယင္ကုိလည္းဖမ္းဟု ေၾကြးေၾကာ္ ကာ အဂတိ လုိက္စားမႈမ်ာကုိ ျပတ္ျပတ္သားသားေခ်မႈန္းခဲ့သလုိ လက္ရွိတြင္လည္းေခ်မႈန္းလ်က္ ပင္ျဖစ္ သည္။ယင္းသုိ႔ ျပတ္သားေသာေခ်မႈန္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ရလဒ္ေကာင္းမ်ားထြက္လာေသာ္လည္း အျမစ္ပါမက်န္ ေျမလွန္ႏုိင္ ေရးမွာ အခ်ိန္ယူတုိက္ဖ်က္ရဦးမည္ဟုထင္၏။

      လီေခ့ခ်န္၏အစုိးရလုပ္ငန္းအစီရင္ခံစာထဲတြင္ ေကဒါေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕သည္ တာ၀န္သိမႈမရွိ၊နယ္ ပယ္အခ်ဳိ႕တြင္ အဂတိလုိက္စားမႈမ်ားစြာျဖစ္ပြားခဲ့သည္ဟုေဖာ္ျပထားသည္။ေမာ္စီတုန္းတစ္ေခတ္ ေတာ္လွန္ေရးခရီးကုိျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ေကဒါေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ အမ်ားျပည္သူအေလး နီျပဳျခင္းခံခဲ့ရေသာ စံျပပုဂဳိလ္မ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ယခုအခါမွာေတာ့ ေကဒါေခါင္းေဆာင္အဆင့္မ်ားပင္ လွ်င္ အဂတိလုိက္စားေနျခင္းမွာ တရုတ္၏အနာဂတ္အတြက္ အေရးႀကီးေသာၿခိမ္းေျခာက္မႈပင္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အဂတိလုိက္စားမႈကုိစဥ္ဆက္မပ်က္ မေခ်မႈန္းႏုိင္ခဲ့လွ်င္ အဂတိလုိက္စားေသာေကဒါမ်ားကုိ စဥ္ ဆက္မျပတ္မေဖာ္ထုတ္မေခ်မႈန္းႏုိင္ခဲ့လွ်င္ မ်ဳိးဆက္သစ္ေကဒါေကာင္းမ်ားေမြးထုတ္ႏုိင္ေရးအတြက္ မ်ား စြာအဟန္႔အတားျဖစ္ႏုိင္သလုိ မ်ဳိးဆက္သစ္ေကဒါေကာင္းမ်ားမေမြးျမဴႏုိင္ပါက တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအ ေပၚတရုတ္ျပည္သူတုိ႔၏ယုံၾကည္မႈမွာ ေလ်ာ့က်သြားႏုိင္ပါသည္။ယင္းသုိ႔ေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ အဂတိ လုိက္စားျခင္းတည္းဟူေသာ ဆူးကုိဆြဲႏႈတ္ႏုိင္ေရးမွာ တရုတ္၏အနာဂတ္အတြက္အေရးႀကီးေသာ စိန္ေခၚ ခ်က္တစ္ရပ္ျဖစ္သည္။

      ခ်ဳပ္၍ဆုိေသာ တိတ္ေရွာင္ဖိန္ေခတ္မွသည္ ျမန္ႏႈန္းျမင့္ေျပးခဲ့ေသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသည္ ေအာင္ျမင္ေသာစီးပြားေရးအင္အားတစ္ရပ္ကုိ ဖန္တီးႏုိင္ခဲ့သည္။ယခုရွီက်င့္ဖိန္လက္ထက္သုိ႔ေရာက္ေသာ အခါ က်င့္၀တ္ႏႈန္းစံႏွင့္ညီေသာခ်မ္းသာၾကြယ္၀မႈဆီသုိ႔ ေရာက္ေအာင္ အေျခခံေကာင္းမ်ားစုိက္ထူေနၿပီဟု နားလည္မိသည္။ယခု၁၂ႀကိမ္ေျမာက္ တရုတ္ျပည္လုံးဆုိင္ရာျပည္သူ႔ကြန္ဂရက္ ပဥၥမအႀကိမ္အစည္းအေ၀း သည္ ယင္းသုိ႔ အေျခခံေကာင္းမ်ားစုိက္ထူေနျခင္း၏ အစိတ္အပုိင္းတစ္ရပ္ပင္ျဖစ္သည္။

                                                  ရွင္းသန္႔