ဒီတစ္ပတ္မွာေတာ့ ကၽြန္မတို႕ ေဆာင္းရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္အတြင္း သြားလည္ျဖစ္တဲ့ ေနရာတစ္ခုအေၾကာင္း ကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ႀကံဳတုန္းတစ္ခုေျပာျပခ်င္တာက တရုတ္ႏိုင္ငံမွာ ဇန္နဝါရီလဆန္းကေန ေဖေဖာ္ဝါရီလ တစ္ဝက္ေက်ာ္ေလာက္အထိကို ေဆာင္းရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆိုၿပီးပိတ္တယ္လို႕သိရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီ့ေက်ာင္းပိတ္ရက္အတြင္းမွာ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးကာလလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီပိတ္ရက္ဟာ တရုတ္ရုိးရာျပကၡဒိန္အရ သတ္မွတ္တယ္လို႕သိရပါတယ္။ ဒါေလးက ႀကံဳတုန္းဗဟုသုတေလးပါ။

အခုကၽြန္မစေျပာခ်င္တာက ဒီပိတ္ရက္အတြင္းမွာ ကၽြန္မတို႕အဖြဲ႕ေတြကို International Center ကေန အခါ အခြင့္သင့္သလို ပီက်င္းအတြင္း ၊ ပီက်င္းအျပင္ ေလ့လာစရာ လည္ပတ္စရာေကာင္းတဲ့ေနရာေတြကို လိုက္ပို႕ မယ္လုိ႕ေျပာပါတယ္။ ပထမဆံုးသြားခဲ့ရတဲ့ေနရာေလးကေတာ့ shi cha hai လို႕ေခၚတဲ့ေနရာပါပဲ။ အဲဒီ့ေနရာက ပီက်င္းရဲ႕ အလည္ေလာက္မွာရွိတယ္လို႕ေျပာၾကပါတယ္။ ကၽြန္မတို႕ေက်ာင္းကေန ၁ နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္ ကားစီးရပါတယ္။  ကၽြန္မတို႕ေက်ာင္းကေန မနက္ ၈ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွာစထြက္ခဲ့ၾကၿပီး shi cha hai ကို ၁၀ နာရီေလာက္မွာေရာက္ပါတယ္။ ဒီရာသီက ပိတ္ရက္ျဖစ္လို႕ လာလည္ၾကသူေတြမ်ားတဲ့အျပင္ ကၽြန္မတို႕ သြားတဲ့ရက္က စေနေန႕ျဖစ္ေတာ့ ေဘက်င္းတီဗြီဌာနကပါ လာၿပီး ေမးျမန္းတာေတြကိုေတြ႕ခဲ့ရပါ တယ္။ ကၽြန္မတို႕အဖြဲ႕ထဲမွာလည္း အာဖရိကန္နဲ႕ ကုိလံဘီယာတို႕ ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံတို႕ကေန တရုတ္ဘာသာ စကားကို လာသင္ေနၾကတဲ့သူေတြပါတဲ့အတြက္ သူတို႕ကို BTVကေန အင္တာဗ်ဴးေမးတာေတြလုပ္ၾကပါေသး တယ္။

 ဒီေနရာရဲ႕ထူးျခားတာေလးက ဒီဥယ်ာဥ္ထဲကို သံုးဘီးနဲ႕ဆိုက္ကားေခၚမလား ၊ စက္ဘီးလိုမ်ိဳးမွာ ေနာက္တြဲ ေလးပါၿပီး အဲဒါေလးကိုစီးၿပီး ေလွ်ာက္ၾကည့္ၾကရတာပါပဲ။ အဲဒီ့…ေလးတစ္စီးကို ႏွစ္ေယာက္စီးရတာဆိုေတာ့ ကၽြန္မနဲ႕ထိုင္းကတစ္ေယာက္ အတူတူစီးျဖစ္ၾကတယ္။ စက္ဘီးစမထြက္ခင္ ကၽြန္မတို႕အေပၚကို ကတီပါေစာင္ တစ္ထည္လာၿခံဳေပးေတာ့ နည္းနည္းထူးဆန္းေနတာေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာလို႕လာၿခံဳေပးသလဲဆိုတာကို အထဲေရာက္မွသိေတာ့တယ္။အဲဒီ့ shi cha hai ရဲ႕အထဲမွာ ကၽြန္မတို႕ဆီက ကန္ေတာ္ႀကီးလို ၊ မႏၱေလးက်ံဳးလို ေရကန္ႀကီးတစ္ခုလံုးက ေရျပင္တစ္ခုလံုးက ေရေတြခဲေနၿပီး အဲဒီ့အေပၚမွာ ေရခဲျပင္စကိတ္စီးေနၾကတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးကိုေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ေအးလိုက္တာက လက္ကေလးေတာင္ အျပင္ထုတ္မထားရဲဘူး။

 ေလွ်ာက္ ၾကည့္ရင္း ပထမဆံုးတစ္ေနရာက ေရွးေဟာင္းစာတိုက္ေပါ့ေနာ္ အဲဒီ့ကိုေရာက္တယ္။ အဲဒီ့စာတိုက္ကေလးက ေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတယ္။ ပို႔စကတ္ေတြမွာ အမွတ္တရစာေတြေရးၿပီး စာတိုက္ပံုးထဲကို ထည့္ခဲ့ ၾကတယ္။ အဲဒီ့ကေန ဆက္သြားေတာ့ ေရွးေခတ္ကလူေတြေနခဲ့တဲ့ အိမ္ေတြကို လိုက္ျပတယ္။ အဲဒီ့အိမ္ ေတြရဲ႕ အဝင္တံခါးဝက အမွတ္အသားကို ၾကည့္ၿပီး ဒီအိမ္ပိုင္ရွင္ရဲ႕ အဆင့္အတန္း ၊ ရာထူးတာဝန္ကိုခြဲျခားတယ္ လို႕လည္း သိခဲ့ရတယ္။ ဥပမာဆိုရင္ အိမ္တစ္အိမ္ရဲ႕ေရွ႕မွာ ေက်ာက္သားနဲ႕ထုထားတဲ့ စာအုပ္ပံုစံေလးရွိတယ္။ တံခါးရဲ႕အေပၚမွာ ဘုတံုးႏွစ္ခုရွိတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ ဒီအိမ္ပိုင္ရွင္ဟာ စာေပပညာနဲ႕ပတ္သက္တဲ့အရာရွိ အိမ္ဆို တာသိႏိုင္တယ္လို႕ ေျပာျပတယ္။

ကၽြန္မတို႕ အဲဒီကေန ဆက္ၿပီးသြားလိုက္တာ ေန႕လည္စာစားခ်ိန္ေရာက္ သြားတယ္။ အဲဒီ့ shi cha hai ထဲမွာရွိတဲ့ ဟိုတယ္မွာ ကၽြန္မတို႕ေန႕လည္စာစားဖို႕ စီစဥ္ထားတယ္လို႕ သိလိုက္ရပါတယ္။ ေန႕လည္စာအျပင္ ကၽြန္မတို႕ျမန္မာလိုဆိုရင္ ဖက္ထုပ္ေပါ့ေနာ္ အဲဒီ့ဖက္ထုပ္ကို ကိုယ္တိုင္လုပ္လို႕ရတဲ့အစီအစဥ္နဲ႕ မိႈေျခာက္၊အသားပါးပါးလွီးထားတာေလးေတြ၊ အသီးအရြက္ေတြကို ေရာၿပီး ကိုင္တိုင္စိတ္ႀကိဳက္သုပ္စားႏိုင္ေအာင္စီစဥ္ေပးထားပါတယ္။ အဲလိုကိုယ္တိုင္လုပ္တဲ့ေနရာမွာလည္း ဟိုတယ္က ကၽြမ္းက်င္တဲ့စာဖိုမွဴးေတြကိုယ္တိုင္သင္ေပးၿပီး ကၽြန္မတို႕အဖြဲ႕ေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အတူတူဖက္ထုပ္လုပ္ၾက၊ အသုပ္ေတြသုပ္ၾကနဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳလည္းရ ေပ်ာ္စရာလည္းေတာ္ေတာ္ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။တစ္လက္စထဲ ေန႕လည္စာကို ဘူေဖးပံုစံနဲ႕စားၾကပါတယ္။

ေန႕လည္စာစားၿပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္အစီအစဥ္တစ္ခုရွိပါေသး တယ္။ အရိပ္ရုပ္ေသးလို႕ေခၚမွေပါေ့နာ္။ ကၽြန္မတို႕ဆီမွာရွိတဲ့ ရုပ္ေသးလိုပဲ၊ သီးသန္႕စင္ေလးနဲ႕ကန္႕လန္႕ကာ ေနာက္ကေန အရုပ္ေတြကိုအသံုးျပဳၿပီး အရိပ္နဲ႕ပံုေဖာ္တဲ့ အရိပ္ရုပ္ေသးကိုပါ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ေတြ႕ဖူး ျမင္ဖူး ၾကည့္ဖူးခဲ့ရပါတယ္။

အဲဒီ့ေနာက္မွာေတာ့ ကၽြန္မတို႕အဖြဲ႕ေတြထဲက တရုတ္စာကိုေရးႏိုင္တဲ့သူေတြ အတြက္ အမွတ္တရစာေရးဖို႕ စီစဥ္ထားပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက သူတို႕နာမည္ေတြကို တရုတ္လို ေရးတတ္ၾကလို႕ ကိုယ္စီေရးၾကပါတယ္။ ကၽြန္မ ကိုယ္ကိုကိုယ္ မေက်နပ္ျဖစ္မိတယ္။ တရုတ္စာမေရးတတ္လို႕ ေလ။ အဲဒါနဲ႕ကၽြန္မလည္း ျမန္မာဘာသာစကားနဲ႕ေရးလို႕ရမလားလုိ႕ေမးလိုက္ေတာ့ အမွတ္တရမို႕ ပိုေကာင္း တာေပ့ါလို႕ေျပာေတာ့ ႏို္င္ငံနာမည္ရယ္၊ "မဂၤလာပါ'' ဆိုတာနဲ႕ ကၽြန္မနာမည္ရယ္  ေရးခဲ႔လိုက္တယ္။ တရုတ္စာ မေရးတတ္တဲ့ တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြလည္း သူတို႕ဘာသာစကားေတြနဲ႕ အမွတ္တရေလး ေတြေရးခဲ့ၾကပါ တယ္။ ဒီေန႕ေလ့လာေရးခရီးကေတာ့ ဘယ္ေတာ့ မွ မေမ့ေတာ့မယ့္ေန႕တစ္ေန႕ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ေန႕လည္ ၃ နာရီေလာက္မွာ ကၽြန္မတို႕ shi cha hai ကေန ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။