ကၽြန္ေတာ္အဆိပ္သင့္ေနၿပီ--။ ကၽြန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္မွာ အဆိပ္ေပါင္းမ်ားစြာ စိမ့္၀င္ေနၿပီ--။ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက အဆိပ္ေတြ၀င္ေနမွန္းေတာ့မသိဘူး။ သိလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အေတာ္ႀကီးကို မ်ားေနၿပီဗ်ာ--။ အဲဒါေၾကာင့္ ေနရထုိင္ရတာ မေပါ့ပါးပါဘူးလို႕ထင္ ေနတာ။ ဒီအေျဖကို သိမွ ဒါေၾကာင့္ကိုးလို႕ ကိုယ့္ကိုကိုယ့္ သံုးသပ္မိေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ထင္ တာေတာ့ ဒီအဆိပ္ေတြက လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုကေန ေနာက္တစ္ခုကို ေျပာင္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီမွာရွိေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုးကေနလာတဲ့ (ေကာင္းတဲ့ပတ္၀န္းက်င္လည္းရွိပါတယ္) အဆိပ္ ေတြျဖစ္မယ္လို႕ယူဆတယ္။ ဘာလို႕ဆို ကၽြန္ေတာ္ အရင္က သြက္သြက္လက္လက္ႏွင့္ သြားလာ ေနထိုင္တတ္တယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း ဒီလိုမွ မရွိေတာ့တာပဲ။
အင္း--ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္ပဲေလ။ သိပ္ၿပီး ပတ္၀န္္းက်င္ကို ဂရုစိုက္ခဲ့ တာမဟုတ္ဘူး။ ပတ္၀န္းက်င္ေကာင္းေကာင္း၊ မေကာင္းေကာင္း ကိုယ့္က သန္႕ရွင္းေကာင္းမြန္ ေနဖို႕လိုအပ္တယ္လို႕ပဲ ယူဆၿပီး ဒီအတိုင္းပဲ ေနလာခဲ့တာေလ။ ဒီလိုေနခဲ့လို႕ပဲ အဲဒီအခ်ိန္က တည္းက အဆိပ္ေတြက တစ္စတစ္စ ၀င္ခဲ့တာထင္ပ့ါ။ ေနာက္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕အေျခအေနအရ ကၽြန္ေတာ္လည္း တျဖည္းျဖည္း အဆိပ္ထုတ္သူ၊ အဆိပ္စားသံုးသူ ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္လာခဲ့တယ္။ အျခားသူေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ အဆိပ္ေတြေကၽြးခဲ့မိတယ္။ ဒါကို ကိုယ့္ကိုကိုယ္မသိခဲ့။ အဆိပ္ အေကၽြးခံခဲ့ရသူေတြကလည္း သူတို႕ကို ကၽြန္ေတာ္ အဆိပ္ေတြေကၽြးေနတယ္္ဆိုတာမသိခဲ့ၾကဘူး။ ဒါေပမယ့္ မ်ားမ်ားေတာ့ကၽြန္ေတာ္မေကၽြးမိေသးပါဘူး။
ေနာက္ေတာ့ သူတို႕ကို ကၽြန္ေတာ္ အဆိပ္ေတြ ဆက္မေကၽြးေတာ့ဘူးလို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ခႏၶာကုိယ္ထဲမွာ အဆိပ္ေပါင္းမ်ားစြာ မိမွန္းမိေနၿပီ။ ဘယ္လို ေဆးႏွင့္ဒီအဆိပ္ေတြကို ေပ်ာက္ေအာင္ကုသရေတာ့မလဲ။ တတ္သိပညာရွင္ေတြ ေမးၾကည့္၊ အျခားသူေတြေရးထားတဲ့ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေနာက္မက် ေသးဘူးဆိုတာေတာ့ သိခြင့္ရလိုက္တယ္။ ဒါဆို အခ်ိန္မဆိုင္းပဲ ကၽြန္ေတာ္ ဒီအဆိပ္ေတြကို ေပ်ာက္ေအာင္ အခ်ိန္ေပးၿပီး ကုသရေတာ့မွာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္ထဲမွာ အဆိပ္ေတြသင့္ေနတာကို သိေအာင္စစ္ေဆးေျပာျပေပးတဲ့ စာေရးဆရာ ဦးၾကည္ရႊန္းကို အထူးေက်းဇဴးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။ တကယ္လို႕ ဆရာသာမေျပာခဲ့ဘူးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္အခ်ိန္ထိ ဒီအဆိပ္ေတြ ဆက္စားေနဦး မယ္မသိ။ အျခားသူေတြကိုလည္း ဘယ္ေလာက္ဆက္ေကၽြးေနဦးမယ္မသိဘူး။
အင္း--ထင္ေတာ့ထင္သား ဒါေၾကာင့္ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ လူေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေရွာင္ဖယ္ေရွာင္ဖယ္လုပ္ခ်င္လာတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဘာလိမ့္ေပါ့။ ဒီအဆိပ္ေငြ႕ေတြက အျပင္ကို ထြက္ထြက္လာၿပီးအျခားသူေတြကို မူးေမ့ေစတာ ကၽြန္ေတာ္မွ မသိခဲ့ဘဲကိုး။ အျခားသူေတြက သိေတာ့ ေရွာင္ေရွာင္ေနၾကတာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ဒီအဆိပ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ တကယ္ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ စားသံုးခဲ့တယ္ဆိုတာ၀န္ခံပါတယ္။ စစားတုန္းက ေဆးျဖစ္္၀ါးျဖစ္ေပါ့။ ေနာက္စား ေကာင္းေကာင္းႏွင့္စားလိုက္တာ လူကို ဒုကၡေပးမယ့္ အဆိပ္အျဖစ္ကို ေရာက္ခဲ့ရတာပါ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဒီအဆိပ္ေတြ ဆက္မစားေတာ့သလို တစ္ပါးသူေတြဆီက အဆိပ္ေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုုယ္ထဲမေရာက္ေအာင္ ကာကြယ္ေတာ့မွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ လူ႕ဘ၀ႀကီးမွာ က်န္းမာၿပီး ေအာင္ျမင္တဲ့လူတစ္ေယာက္အျဖစ္ႏွင့္ ဆက္ၿပီး ရွင္သန္ေနခ်င္ေသးလို႕ပါဗ်ာ----------
(မွတ္ခ်က္----"အဆိပ္----- အပ်က္ျမင္မေကာင္းေျပာေနတတ္ျခင္း၊ အရာရာကို မေကာင္းျမင္ႏွင့္သာ ေတြးေတာၾကံဆေနတတ္ျခင္း" တို႕ကို ဆိုလိုပါသည္။)
--ေလာကလူသားအားလံုး မေကာင္းတဲ့စိတ္အစာ အဆိပ့္သင့္မႈမွ ကင္းေ၀းႏိုင္ၾကပါေစ---
ေအာင္မာန္(ေဆာ)
၁၉-၁-၂၀၁၇
