နက္ျဖန္ဆုိ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ ေရာက္ျပီ၊ ငယ္တုန္းက သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ ေရာက္ရင္ မိဘႏွစ္ပါးနဲ႔အတူညီအစ္မတေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးနဲ႔ ဘုရားသြားျပီး ကုသုိလ္ ေကာင္းမႈ ျပဳျပီးတာနဲ႔ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ေဖေဖက ဇနီးနဲ႔သမီးေတြစားခ်င္တာကို ေမးျပီး ၀င္စားၾက၊ ျပီးေတာ့ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ မိဘႏွစ္ပါးကို ေမာင္ႏွမေတြရတဲ့ မုန္ဖုိးေလးေတြ စုျပီး တတ္ႏိုင္တာေလးနဲ႔ မိဘႏွစ္ပါးရဲ႔ ေျခအစံုကိုဦးတုိက္ကန္ေတာ့ၾကျပီး အလြန္ ေပ်ာ္ရႊင္ ခဲ့ၾကတာေတြကို ျပန္လည္တမ္းတေနမိပါတယ္။ ဒီမွာ တစ္ခုေျပာဖုိ႔ရွိေသးတာက မိသားစုထဲ မွာ ကိုကိုတစ္ေယာက္က အျမဲတမ္း လုိလိုမပါတဲ့ အခ်ိန္ကမ်ားေနတတ္တယ္။ ေယာက်္ား ေလးဆုိေတာ့ သူကသီးျခား ေနခ်င္ တယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ မိဘႏွစ္ပါးကို ကန္ေတာ့ခ်ိန္ကိုေတာ့ ေရာက္ေအာင္ ျပန္လာ တတ္ပါတယ္။

ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔ရဲ႔ ခ်စ္စရာ့ဓေလ့၊ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈေၾကာင့္ ဒီလိုအေပ်ာ္ေတြကုိ ခံစားခဲ့ရတာ ပါ။ ျပီးေတာ့ အဖိတ္ေန႔ရယ္၊ လျပည့္ေန႔ရယ္၊ လျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႔ရယ္ သံုးရက္ဆက္ ျပီး ညဘက္မွာ ဆီမီးအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ပူေဇာ္ၾကတာကလည္း မေမ့ႏုိင္စရာတစ္ခုပါပဲ၊ ေဖေဖက သူကိုယ္တုိင္ မီးပံုလွလွေလးေတြကို လုပ္ျပီးေပးတာမုိ႔၊ ေဖ့ လက္ျဖစ္မီးပံုးနဲ႔တစ္မ်ိဳး ေမေမ့ စိတ္ၾကိဳက္ အလင္းတုိင္ထြန္းညွိပူေဇာ္ၾကတာက တစ္ဖံုနဲ႔မို႔ အရမ္းကို ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾက ရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ေဖ ကေလ သမီးေလးေတြအတြက္ လက္တြန္းမီးပံုးလွလွေလးေတြကို လည္း တစ္ႏွစ္တစ္မ်ိဳး ပံုစံမထပ္ရေလေအာင္ လုပ္ေပးတတ္တာမုိ႔ ပိုေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတာပါ။

ေဖနဲ႔ေမ ေျပာေနၾကဆံုးမစကားေလးေတြကေတာ့ ဒီလိုလရာသီမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို အမႈးထားျပီး၊ မိဘ၊ဆရာ၊လူၾကီးသူမေတြကို အသက္ထက္ဆံုးကန္ေတာ့ရမယ္၊ ေကာင္းမႈ ကုသုိလ္ေတြကို တတ္ႏုိ္င္သေလာက္လုပ္ေပးရမယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔၊ ဒီရက္မွာေတာ့ျဖင့္ ေျခအစံုကိုလက္အုပ္မုိးျပီး ဦးတုိက္ခြင့္လည္းမရွိေတာ့တာမုိ႔ ေဖနဲ႔ေမ ေျပာဆုိဆံုးမခဲ့တဲ့ စကားခြန္းေလးတုိင္းကို ျပန္လည္ၾကားေယာင္ရင္း အေ၀းတစ္ေနရာကို ေခတၱခဏေရာက္ ေနတဲ့ သမီးေလးက ျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ႔တကြ ျမင့္ျမတ္တဲ့ဘံုဘ၀ကမိဘႏွစ္ပါးနဲ႔ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာမ်ား၊ လူၾကီးမိဘ၊ အစ္ကို၊အစ္မမ်ားကို စိတ္ရည္မွန္းျပီး လက္အုပ္ခ်ီမိုး ေတာင္းပန္ ကန္ေတာ့လုိက္ရပါေၾကာင္း…….