တရုတ္ႏုိင္ငံရဲ႕ ဆင္းရဲမႈပေပ်ာက္ေရးအေတြ႔အႀကံဳဟာ ကမၻာ့ဆင္းရဲမႈပေပ်ာက္ေရးအတြက္ စံနမူနာျဖစ္
ႏုိဝင္ဘာ ၂၃ ရက္ေန႔က တရုတ္ႏုိင္ငံ ေကြ႔က်ိဳးျပည္နယ္ ေနာက္ဆံုးက်န္ရွိတဲ႔ ဆင္းရဲခရုိင္ ၉ ခု ဆင္းရဲခရုိင္ စာရင္းထဲကေန ပယ္ဖ်က္ ခံလုိက္တယ္။ ဒါနဲ႔ တရုတ္ႏုိင္ငံရွိ ဆင္းရဲခရုိင္ ၈၃၂ ခုစလံုး ဆင္းရဲမႈပေပ်ာက္ေရးကို အေကာင္အထည္ေဖၚႏုိင္ျပီ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆင္းရဲမႈဟာ ႏွစ္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာအတြင္း လူသားမ်ား ေျဖရွင္းဖုိ႔ ခက္တဲ့ျပႆနာျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲမႈပေပ်ာက္ေရးဟာ လူသားမ်ားရဲ႕ အိပ္မက္တစ္ခုျဖစ္ေပမယ့္ အေကာင္အထည္ေဖၚရတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္႔ကုိ ခက္ခဲပါတယ္။ တရုတ္ႏုိင္ငံရဲ႕ ဆင္းရဲမႈပေပ်ာက္ေရး အေတြ႔အႀကံဳဟာ လူသား စမ္းဖူးတဲ့ စီမံခန္႔ခြဲေရး အေတြ႔အႀကံဳအားလုံးနဲ႔မတူဘဲ တရုတ္ႏုိင္ငံရဲ႕ စနစ္ ဆုိင္ရာ အားသာခ်က္ကို အတတ္ႏုိင္ဆံုး ေဖၚထုတ္ၿပီး သိန္း၁၀၀နဲ႔ခ်ီတဲ့ လူဦးေရကုိ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔တစ္ခုလံုးနဲ႔အတူ ဖြံ႔ၿဖိဳး တုိးတက္ေစခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ တရုတ္ႏုိင္ငံရဲ႕ ဆင္းရဲမႈ ပေပ်ာက္ေရးအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ အဓိပၸါယ္ ရွိရံုသာမက တစ္ကမၻာလံုးဆင္းရဲမႈပေပ်ာက္ေရးအတြက္လည္း စံနမူနာကုိ ထူျပေပးပါတယ္။
၂၀၁၄ခုႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာလက တရုတ္ႏုိင္ငံေတာ္ေကာင္စီဝန္ႀကီးခ်ဳပ္လီေခ့ခ်န္ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ၁၇ ႀကိမ္ေျမာက္ အာဆီယံနဲ႔ တရုတ္၊ ဂ်ပန္၊ ေတာင္ကိုရီးယားေခါင္းေဆာင္မ်ား အစည္းအေဝးအတြင္း အေရွ႕အာရွ ဆင္းရဲမႈပေပ်ာက္ေရးပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို တရားဝင္တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ တရုတ္အစုိးရက အဓိကေငြရင္းနဲ႔ နည္းပညာကိုပံ့ပိုးၿပီး တရုတ္ဆင္းရဲမႈ ေထာက္ပံ့ေရး လုပ္ငန္း အေတြ႔အႀကံဳကို အားကုိးကာ လာအုိ၊ ကေမၻာဒီးယား၊ ျမန္မာ ၃ ႏုိင္ငံရွိ ရြာ ၆ ရြာမွာ ဆင္းရဲမႈပေပ်ာက္ေရး စံျပလုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာလက တရုတ္နဲ႔ျမန္မာႏွစ္ဖက္တုိ႔ဟာ တရုတ္ႏုိင္ငံက ျမန္မာႏုိင္ငံဆင္းရဲမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရးကို ေထာက္ပံ့ကူညီမႈ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး လုပ္ငန္းေဖၚေဆာင္ေရး သေဘာ တူညီခ်က္ကို ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့ပါတယ္။ တရုတ္ႏုိင္ငံယူနန္ျပည္နယ္က ဦးေဆာင္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ ေနျပည္ေတာ္ရွိ ေအးခ်မ္းသာရြာနဲ႔ မင္းျပင္ရြာမွာ ဆင္းရဲမႈေလွ်ာ့ခ်ေရးလုပ္ငန္းကုိ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။ ၂၀၂၀ ျပည့္ႏွစ္ ၾသဂုတ္လအထိ လုပ္ငန္းရဲ႕ ၇၀ ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့တယ္။ရြာႏွစ္ရြာရဲ႕ လမ္းမ်ားရႊံ႕လမ္းမွ ကြန္ကရစ္လမ္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာတယ္။ ရြာသူရြာသားမ်ား သန္႔ရွင္းတဲ့ေသာက္သံုးေရကိုရရွိတယ္။ ရြာထဲမွာရပ္ကြက္ဝန္ေဆာင္မႈ စင္တာ၊ ေဆးခန္းမ်ား တိုးပြားလာၿပီး ဝင္ေငြတိုးကာ က်န္းမာေရးအာမခံခ်က္မ်ားလည္း ရရွိလာတယ္။ အရင္က အျပင္ထြက္အလုပ္လုပ္ၿပီး အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းျပဳေနရတဲ့ ရြာသားဦးေအာင္စိုးဝင္းက ဥယ်ာဥ္ၿခံ စီးပြားေရး စီမံကိန္းတစ္ခုကို အမွီျပဳၿပီး ေျမငွားႏိုင္ခဲ့ကာ လတ္ဆတ္တဲ့ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ား စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေက်းရြာနဲ႔သိပ္မေဝးတဲ့ မင္းျပင္ေက်းရြာမွာ ရြာသူ၅ဦးဟာ အတတ္ပညာ သင္တန္းတက္ၿပီးေနာက္ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုမွာ အလုပ္ရခဲ့ရာ ဘဝရဲ႕ပထမဆံုးလုပ္အားခဝင္ေငြ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူမ်ားကိုဗဟိုျပဳၿပီး “တိတိက်က်ဆင္းရဲမႈေလွ်ာ့ခ်ျခင္း”၊ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈပံုစံဆင္းရဲမႈေလွ်ာ့ခ်ေရးနဲ႔ ကယ္ဆယ္မႈပံုစံဆင္းရဲမႈေလွ်ာ့ခ်ေရးတို႔ ေပါင္းစပ္ျခင္း စတဲ့ တရုတ္ဝိေသသပါတဲ့ ဆင္းရဲမႈေလွ်ာ့ခ်ေရး အေတြ႕အႀကံဳမ်ားဟာ ျမန္မာျပည္သူမ်ားကိုလည္း အက်ိဳးျပဳလ်က္ရွိပါတယ္။ တရုတ္-ျမန္မာအတူလက္တြဲၿပီး အသင့္အတင္႔ခ်မ္းသာတဲ့ ေနထုိင္မႈဘဝကို ေဖာ္ေဆာင္ျခင္းဟာ တရုတ္-ျမန္မာ ေအးအတူပူအမွ်ျဖစ္တဲ႔ကံၾကမၼာတူအသိုက္အဝန္းရဲ႕ ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့ သေဘာတရားလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ မဟာဗ်ဴဟာနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာသုေတသနစင္တာဥကၠ႒ဦးကုိကုိလႈိင္က ဆင္းရဲမႈ ေလွ်ာ့ခ် ျခင္းဟာ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ ဆက္တုိက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ အလြန္အေရးႀကီးေၾကာင္း၊ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ မညီမွ်ျခင္းဟာ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေရး မတည္မၿငိမ္ျဖစ္မႈ ျဖစ္တတ္ရံုသာမက ႏုိင္ငံေတာ္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးကိုလည္း ထိခိုက္တတ္ေၾကာင္း၊ တရုတ္ႏုိင္ငံဟာ ဆက္တုိက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ခ်ီတက္ၿပီျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ ဆင္းရဲသူဦးေရဟာ စုစုေပါင္းလူဦးေရရဲ႕ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္း သိန္း ၁၂၀ ေလာက္ ရွိေသးေၾကာင္း၊ တရုတ္ႏုိင္ငံရဲ႕ ဆင္းရဲမႈေလွ်ာ့ခ်ေရး အေတြ႔ အႀကံဳ မ်ားကုိ အတုယူဖုိ႔လုိေၾကာင္း၊ တရုတ္ႏုိင္ငံ ဆင္းရဲမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရး အေတြ႔အႀကံဳကုိ ႏုိင္ငံအသီးသီးက အတုယူနုိင္ေၾကာင္း ေျပာၾကားပါတယ္။
