အလြမ္းသၾကၤန္၊ ပန္းသၾကၤန္
ေ၀းတစ္ေနရာကို ေရာက္ေနခဲ့တာ သၾကၤန္သံုးခါလည္ခဲ့ျပီေပါ့..
ငယ္ဘ၀က ကစားခဲ့တဲ့ ႏုိ႔ဆီခြက္ရယ္၊ ေရျပြတ္လွလွေလးေတြရယ္..
ေရာင္စံုပလတ္စတစ္ပန္းကံုးေတြရယ္….
မုိးလင္းေပါက္ မေမာႏုိင္၊ မပန္းႏုိင္နားဆင္ခဲ့ရတဲ့ သံခ်ပ္ေလးေတြရယ္…
လမ္းတကာလွည့္ျပီး စတုဒီသာမ႑ပ္က စားခဲ့ဖူးတဲ့သၾကၤန္မုန္႔ေတြရယ္…
အပ်ဳိေဖာ္၀င္စက သံုးခ့ဲဖူးတဲ့ ဖလားလွလွေလးေတြရယ္…
စတီးပိုက္ေတြရယ္၊ ခ်စ္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားေပးလာတဲ့ ပန္းပိေတာက္ရယ္…
အသက္ေလးရလာေတာ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေန႔စဥ္ျပဳရတာေတြရယ္…
တစ္ရက္တေလ ေရပက္ခံထြက္ခဲ့ဖူးတာရယ္…
ေရစိုစုိမွာ ရုိးသားစြာရရွိဖူးခဲ့တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ားရယ္…
အ၀ါေရာင္ေလး လြင္ေန၊ႏုေနတဲ့၊ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သတိမျပဳမိတဲ့…
ငုပန္းေလးေတြရယ္…
ဘယ္အခ်ိန္ပဲၾကည့္ၾကည့္ ခံစားမႈရသေတြကို အျပည့္အ၀ ေပးစြမ္းႏုိင္လြန္းတဲ့ သၾကၤန္မုိးရုပ္ရွင္ကားရယ္…
ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔မွာ လုပ္ခဲ့ရတဲ့ ဇိ၀ိတဒါနအလႈေပါင္းမ်ားစြာရယ္…
ေအာ ခုေတာ့လည္း လြမ္းေနရတဲ့…ေမွ်ာ္လင္ရင္းပင္ပန္းေနရတဲ့…
အလြမ္းသၾကၤန္…ပန္းသၾကၤန္ပါလားကြယ္…
