၉၆၉ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလမွာ အသက္ ၁၅ ႏွစ္သာရွိေသးတဲ့ ရွီက်င့္ဖိန္က ရွန္ရွီး ျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းရွိ လ်န္က်ားဟိုကို သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုအခါ မိခင္ျဖစ္သူ ခ်ီရွင္းက ရွီက်င့္ဖိန္အတြက္ အပ္ခ်ဳပ္အိတ္တစ္လုံး ကိုယ္တိုင္ ခ်ဳပ္ေပးခဲ့ၿပီး အိတ္ရဲ႕ အေပၚမွာ “အေမ့ရဲ႕ ႏွလုံးသား” လို႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ အနီေရာင္စာလုံးသုံးလုံး ေရးထိုး ေပးခဲ့ပါတယ္။ ခုနစ္ႏွစ္ၾကာ ပညာတတ္လူငယ္ဘဝမွာ ဒီအိတ္ကေလးက ရွီက်င့္ဖိန္ကို အၿမဲ အေဖာ္ျပဳေနခဲ့ပါတယ္။
ဒါဟာ ထန္ေခတ္ ကဗ်ာဆရာ မုန္ေက်ာင္းရဲ႕ကဗ်ာက ေဖာ္ၫႊန္းတဲ့ မိခင္ေမတၱာနဲ႔ တူလွပါတယ္။ “မိခင္က လက္ထဲက အပ္၊ ခ်ည္ေတြနဲ႔ အေဝးကိုသြားမယ့္ ကေလးအတြက္ အဝတ္အစား အျမန္ခ်ဳပ္လုပ္ေပးေနပါတယ္။ မထြက္ခြာမီ ခ်ဳပ္႐ိုးတစ္ခုစီနဲ႔ ခ်ဳပ္ေနၿပီး ကေလးက အခ်ိန္အၾကာႀကီး အိမ္မျပန္ရတဲ့အတြက္ အဝတ္အစားေတြ ပ်က္စီးသြားမွာကို စိုးရိမ္ေနတယ္။ သားသမီးေတြရဲ႕ ျမက္ပင္ေလးကဲ့သို႔ အားနည္းလွတဲ့ ႐ိုေသသိတတ္မႈဟာ ေႏြဦးကဲ့သို႔ မိခင္ရဲ႕ေက်းဇူးေတြကို ဘယ္လိုေက်းဇူးဆပ္ႏိုင္ပါမလဲ။”
ရွီက်င့္ဖိန္ မိခင္ရဲ႕လက္ကို ကိုင္ၿပီး မိခင္နဲ႔အတူ လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ ဓာတ္ပုံေလးဟာ မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့လူမ်ားစြာကို ခံစားမိေစခဲ့ပါတယ္။
